icarə

is. <ər.> Müəyyən şərtlər əsasında daşınmaz əmlakın müvəqqəti istifadəyə verilməsi, ya alınması; kirə. İcarə haqqı. İcarə kağızı. İcarə şərtləri. – <Kərbəlayı Qulam:> Hacı, özünüz bilirsiniz ki, mərhum Ağa Heydərin hamamı mənim icarəmdədir. N. V.. İcarə etmək – bir yeri müvəqqəti istifadə üçün kirə etmək. Qasım kənddən çox uzaq bir yerdə bir parça torpaq icarə etmişdi. Ə. S.. İcarəyə götürmək – müəyyən şərtlərlə müvəqqəti istifadəyə götürmək. Əhvalat belədir ki, otuz il bundan qabaq bir neçə müsəlman şəhər yerini icarəyə götürüb başlayıblar əkinçilik ilə güzəran eləməyə. . C. M.. Məscid sərin olduğuna görə, baqqallar oranı icarəyə götürüb, içinə şey yığırdılar. Ç.. İcarəyə vermək – müəyyən şərtlərlə başqasına müvəqqəti istifadəyə vermək. <Həsən:> Sənə yataq icarəyə verən də başını daşın yekəsinə döyüb. Ə. H.. <Salamov:> O yer mənim babamın xırman yeridir, xəzinənin nə ixtiyarı var mənim yerimi icarəyə versin? C. C.. Bəy o il torpağını icarəyə verməkdən boyun qaçırdı. M. Hüs..